Końcowa stacji Kolei Transsyberyjskiej, ważny port morski, stolica Kraju Nadmorskiego, położony przy Zatoce Piotra Wielkiego i pośród wzgórz – Władywostok będzie bohaterem majowego wykładu z cyklu Miasta, mity, mistyfikacje, który poprowadzi Łukasz Sadowski z Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Spotkanie odbędzie się 30 maja o godz. 19.00 w sieni Instytucie Kultury Miejskiej. Wstęp wolny.

Władywostok powstał późno. Założony w 1860 roku szybko stał się jednym z najważniejszych portów Rosji na wybrzeżu Pacyfiku. Urozmaicona linia brzegowa, podobieństwo jej przebiegu do brzegów Bosforu, a także zapewne skłonność Rosjan do „odbicia" Konstantynopola z rąk muzułmanów, spowodowały że najważniejsze cieśniny i zatoki zostały nazwane na wzór tych na pograniczu Europy i Azji („Bosfor", „Złoty Róg"). Jeszcze w XIX wieku miasto stało się stolicą Obwodu Nadmorskiego, siedzibą silnego garnizonu, wyższej uczelni, licznych urzędów. Jego rola wzrosła jeszcze po 1905 roku, po utracie przez Rosję Port Artura i Dalnego. Od tego czasu Władywostok jest największym rosyjskim portem nad Oceanem Spokojnym.

- Wiek XX nie oszczędził miastu gwałtownych wydarzeń. Rewolucja bolszewicka, desant kontrrewolucyjnych „interwentów", lata komunizmu to tylko niektóre z nich. Według planów sowieckich miasto miało być „oknem" na kraje strefy Pacyfiku. Nikita Chruszczow po powrocie z USA chciał uczynić nawet z portu „takie nasze San Francisco". Władywostok był jednak jako baza floty miastem zamkniętym dla cudzoziemców, aż do 1991 roku. Pomimo burzliwej historii zachowało się tu całkiem dużo zwartej, XIX-wiecznej zabudowy. Jest ona w tej chwili objęta ochroną konserwatorską i nadaje części centralnej miasta specyficzny, zabytkowy charakter. Strategiczne położenie geograficzne, bliskość Japonii, Chin powodują, że miasto jest najważniejszym ośrodkiem miejskim Rosji w regionie. Od kilku lat trwa (ze wszelkiego tego konsekwencjami) modernizacja Władywostoku jako nowoczesnego portu - tym razem już otwartego na świat – mówi Łukasz Sadowski.