Przez lata zaniedbywano w Gdańsku kwestie mieszkalnictwa komunalnego oraz komunikacji zbiorowej. Emilia Lodzińska, kandydatka PO chce  zmierzyć się z tymi problemami wykorzystując swoje wieloletnie doświadczenia zdobyte podczas rozwiązywania problemów Gdańszczan a także owocnej współpracy z organizacjami pozarządowymi.

Na jakich filarach oprze Pani swoją kampanię samorządową?

Kiedy kilka lat temu podjęłam decyzję o starcie w wyborach samorządowych, od samego początku moim priorytetem jest być blisko mieszkańców, oraz ich problemów. Chciałam nawiązać z mieszkańcami mojego okręgu na tyle bliski kontakt, by ludzie widzieli we mnie swoją reprezentantkę. Niekiedy między politykami i samorządowcami, a wyborcami pojawia się dystans stanowiący barierę skutecznie powstrzymującą mieszkańców przed zwracaniem się do swoich przedstawicieli z prośbą o pomoc w rozwiązywaniu codziennych problemów. Postanowiłam to zmienić. Okręg, który reprezentuję obejmuje Górny i Dolny Wrzeszcz, Strzyżę, Brętowo oraz Młyniska. Reprezentowanie tak rozległego obszaru w Radzie Miasta jest bardzo trudnym zadaniem. Specyfiką tej części miasta jest duża ilość lokali komunalnych, a także rozległa infrastruktura miejska. W odróżnieniu od Wrzeszcza np. na Zaspie przeważają tereny spółdzielcze, zarządzane kompleksowo przez  spółdzielców. Każda dzielnica ma swoją specyfikę i wymaga odpowiedniego do jej realiów zaangażowania.

Jeśli ponownie zostanę radną Miasta Gdańska chciałabym kontynuować dotychczasowe działania podjęte w obecnej  kadencji. Chcę położyć nacisk na rewitalizację podwórek, modernizację dróg oraz chodników. W dalszym ciągu chcę również uczestniczyć w powstawaniu miejsc, gdzie najmłodsi mogliby spędzać wolny czas. Na co dzień współpracuję z fundacją, która co roku bierze udział w ogłaszanych przez władze miasta konkursach na otworzenie placów zabaw. Udało się nam stworzyć dwa place zabaw dla dzieci, jeden zlokalizowany na Niedźwiedniku a drugi we Wrzeszczu na Placu Wybickiego. W tym roku dziecięce śmiechy będą rozbrzmiewały również w Parku Uphagena.

Szczególną uwagę chciałabym skupić na  potrzebach lokatorów mieszkań komunalnych. W dalszym ciągu będę pomagać mieszkańcom w rozwiązywaniu skomplikowanych problemów przy wykupie mieszkań. W Gdańsku niejednokrotnie mieliśmy do czynienia z sytuacjami, gdy mieszkańcy lokalu komunalnego nie mogą nabyć mieszkania na własność, gdyż wiele lat temu popełniono błąd podczas podziału nieruchomości. Mieszkania usytuowane na dwóch działkach to tylko jeden z problemów, z którymi muszą zmagać się lokatorzy takich nieruchomości. W czasie mojej aktualnej kadencji wiele razy udało mi się z sukcesem znajdować rozwiązania dla podobnych problemów, których rozwiązanie wymaga dobrej woli wszystkich stron, czasem nie tylko administracji ale i sąsiadów. Uważam to za duży sukces, gdyż mieszkańcy Wrzeszcza niejednokrotnie latami mierzyli się z takimi problemami.  Radość płynąca z pozytywnego rozwiązywania takich spraw zawsze dodaje skrzydeł i motywuje do jeszcze mocniejszego angażowania się po stronie lokatorów.

Kolejnym punktem mojego programu jest większy i szybszy dostęp do mieszkań komunalnych. Chciałabym wzmocnić grupę remontową od trzech lat funkcjonującą przy Gdańskich Nieruchomościach. To właśnie pracownicy grupy, a nie zewnętrzne firmy powinni w pierwszej kolejności otrzymywać od miasta zlecenia na prowadzenie prac remontowych w budynkach komunalnych.

Wsparcia w zakresie przeprowadzania niezbędnych remontów, zawsze będę udzielała żłobkom, przedszkolom oraz szkołom

Jednym z głównych punktów programu uczyniłam ochronę przeciwpowodziową. Dziś w czasie każdego dużego deszczu mieszkańcy Wrzeszcza gorączkowo zabezpieczają swoje piwnice workami z piaskiem. Mieszkańcom ul. Wajdeloty praktycznie nie opłaca się rozbierać prowizorycznych barykad przed wzbierającą wodą. Dlatego priorytetem uczynię dokończenie przepływającego przez Dolny Wrzeszcz Kanału Ulgi. Im szybciej ta inwestycja zostanie zrealizowana, tym szybciej mieszkańcy tej dzielnicy przestaną bać się o swoje życie i dobytek. Oczywiście kanał nie rozwiąże wszystkich problemów. Dlatego musimy rozwinąć system kanalizacji deszczowej na obszarze całej dzielnicy.

Nie zapominajmy o sporcie i rekreacji. Działania w formule partnerstwa prywatno-publicznego, w ramach którego  na skrzyżowaniu ul. Legionów i Kościuszki miał powstać kryty basen zakończyło się fiaskiem. Mimo ogłoszonego postępowania żadna firma nie złożyła oferty, choć były zainteresowane podmioty.  Podejrzewam, że głównym powodem takiego stanu rzeczy były warunki postawione prywatnym  partnerom. Uważam, że tego typu inwestycje mogą być realizowane ze środków miejskich, tym bardziej, że w ramach partnerstwa z basenu mieli korzystać również uczniowie okolicznych szkół.

Dbałość o przestrzeń publiczną obejmuje również zagospodarowanie parków, tworzenie placów zabaw i innych miejsc na spotkania okolicznych mieszkańców. Jednym z takich miejsc jest teren zielony rozciągający się między ulicą Chrobrego a Legionów. Jak dotychczas nie zadbano o jego racjonalne zagospodarowanie. Tereny zielone powinny tętnić życiem, łącząc ze sobą różne funkcje. W  parkach musi być miejsce zarówno dla seniorów, jak i odpoczywających rodzin z małymi dziećmi. Równie ważne jest właściwe utrzymanie już istniejących terenów zielonych oraz innych miejsc rekreacji i wypoczynku. Inwestując musimy mieć na uwadze konieczność utrzymania tych inwestycji na odpowiednim poziomie.

Listę spraw, którymi należy się natychmiast zająć rozszerzyłam o kwestię miejsc parkingowych we Wrzeszczu. Ponadto chciałabym wykorzystać pod inwestycję obszary jak do tej pory przeznaczone pod rezerwę drogową. Przykładem terenów, którym zablokowano możliwość rozwoju jest ul. Biała, której mieszkańcy domagają się m.in. utworzenia niewielkiego parku. Czas skończyć z praktyką zaniedbywania takich obszarów. Droga Czerwona wzdłuż ul. Białej powstanie, jeśli w ogóle,  najszybciej w 2037r. Nie ma powodu, by przez tak długi okres zaniedbywać podstawowe potrzeby mieszkańców.

Kolejnym ważnym aspektem na którym chciałabym się skupić to aktywizacja mieszkańców, ze szczególnym uwzględnieniem seniorów. To grupa społeczna, która potrzebuje naszego wsparcia, ale także zorganizowania czasu w taki sposób, aby mieli poczucie, że są ważni i potrzebni.

Jak wiemy w Gdańsku oprócz kandydata PIS, działaczy ruchów miejskich i narodowców do wyborczego pojedynku staną obok siebie Paweł Adamowicz i Jarosław Wałęsa. Elektorat Pani partii będzie więc wybierał między wieloma kandydatami centrum. Jak wpłynie to na wynik wyborczy Pani komitetu?

W wyborach samorządowych ludzie głosują bardzo świadomie, oddając głos na konkretnych kandydatów. Koalicyjny Komitet Wyborczy Platforma.Nowoczesna Koalicja Obywatelska skupia na swych listach zarówno dotychczasowych radnych jak i osoby o innych  doświadczeniach, których wiedza i energia będą docenione.  Radni Platformy Obywatelskiej w mijającej kadencji pokazali są aktywność i umiejętność ciężkiej pracy. Potrafimy również zmieniać zdanie, wtedy kiedy widzimy, że inne rozwiązanie może być korzystniejsze dla mieszkańców Świadczy o tym chociażby kwestia darmowej komunikacji miejskiej dla dzieci. Od początku popierałam ten pomysł. Przykład Warszawy wykazał, że po wprowadzeniu darmowej komunikacji wzrosła liczba pasażerów. Rodzice przesiadają się z aut do tramwajów i autobusów, by towarzyszyć w drodze do szkół swoim dzieciom. Obawy o olbrzymich kosztach, które będzie musiało ponieść Miasto okazały się więc bezpodstawne. Wszyscy oddychamy również czystszym powietrzem i rzadziej stoimy w korkach.

W roku 2004 zasób komunalny wynosił 37 tys. lokali. Po latach ta liczba skurczyła się do 17.700. Pod koniec 2016r. wolnych było 889 lokali, z czego 505 wymagało generalnego remontu. W 2013r. skalę kosztów remontowych dla gdańskiego zasobu komunalnego oszacowano na 203mln zł. Przez ostatnich 6 lat na remonty przeznaczono zaledwie 34,5mln. Pokazuje to skalę potrzeb ponad 400 tysięcznego miasta. Jakie działania zamierza Pani podjąć?

Gdańsk musi aktywniej realizować inwestycje w zakresie mieszkalnictwa komunalnego. Powinien zostać przeprowadzony gruntowny audyt  miejskiego zasobu komunalnego. Chciałabym, by urzędnicy wyszli w teren i sporządzili aktualną listę lokali, również tych zasiedlonych. Ostatnio głośno mówiło się o tym, że część lokali komunalnych jest wykorzystywana jako najem. Uważam to za niedopuszczalne. Walka z tym zjawiskiem pozwoliłaby na zmniejszenie kolejki. Celowe jest połączenie spółek zajmujących się budowaniem mieszkań w Gdańsku (Gdańskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego, Towarzystwo Budownictwa Społecznego Motława, oraz Gdańska Infrastruktura Społeczna GIS). Rozwiązaniem, które może zdać egzamin będzie budowa mieszkań w ramach partnerstwa prywatno-publicznego, zwłaszcza, że w wielu zachodnioeuropejskich metropoliach takie rozwiązania funkcjonują od dawna. Sądząc po długości kolejki, miasto nie do końca radzi sobie z szybkością przyznawania mieszkań czy przeprowadzania remontów. Musimy szukać alternatywnych rozwiązań.

Ponadto  dążyłabym do opracowania standardów remontów mieszkań komunalnych. W chwili zwolnienia mieszkania komunalnego, naturalną rzeczą powinno być wykonanie audytu. Mieszkanie może natychmiast uzupełnić miejski zasób komunalny.

Kolejną bolączką miast jest transport zbiorowy. Jego użytkownicy zwracają uwagę na niedofinansowanie ZKM oraz dużą awaryjność pojazdów.

Władze miasta zatwierdziły szereg inwestycji w rozwój torowisk oraz modernizację taboru. Inwestycje w tabor i infrastrukturę są oczywiście ważne, ale nie można zapominać o osobach, pracownikach bez których choćby najnowocześniejszy sprzęt pozostanie bezużyteczny. Cieszę się, że zdobyto środki na podwyżki dla pracowników, oczywiście pozostaje pytanie czy są one wystarczające. Zatwierdzono też plany inwestycyjne. Niebawem rozpocznie się remont torowiska na Stogach. Równie ważne jest nawiązanie dialogu z pracownikami. Całkiem niedawno miasto mogło być sparaliżowane za sprawą strajku motorniczych. Transport nie będzie dobrze funkcjonował bez zadowolonych i odpowiednio zmotywowanych pracowników. Równolegle należy kontynuować wymianę starego taboru. Mieszkańcy skarżą się na stare tramwaje typu 105 Na, czy też N8C popularnie zwane Dortmundem. Wymieńmy je.

Stowarzyszenie Lepszy Gdańsk złożyło projekt uchwały zwiększającej dostęp do usług opiekuńczych. Jak ocenia Pani projekt i co zamierza Pani uczynić w zakresie znoszenia barier dla osób niepełnosprawnych?

Takie pomysły cieszą, gdyż dotyczą funkcjonowania polityki opiekuńczej w całym mieście. Dlatego chętnie współpracujemy przy wdrażaniu i opracowywaniu podobnych rozwiązań. Cieszy nas inicjatywa mieszkańców miasta. Liczę na to, że do końca aktualnej kadencji Rady Miasta, uchwała zostanie przegłosowana na sesji Rady Miasta Gdańska.

Dziękuję za rozmowę i życzę powodzenia w nadchodzących wyborach !

Również dziękuję.