Od 1 kwietnia na południowym Bałtyku prowadzone są badania migracji nietoperzy. Termin jest nieprzypadkowy, gdyż na okres między kwietniem a początkiem czerwca przypada wiosenna migracja niektórych z gatunków tych jedynych aktywnie latających ssaków. Projekt naukowy pomoże zbadać jak i kiedy nietoperze podejmują wędrówkę do Skandynawii.

Projekt realizowany jest przez doktorantów i pracowników Katedry Ekologii i Zoologii Kręgowców Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego przy współpracy z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie. Badania polegają na rejestracji wysyłanych przez nietoperze sygnałów echolokacyjnych dzięki detektorom ultradźwięków. Nagrywanie dźwięków echolokacyjnych umożliwi określenie przelatujących gatunków oraz oszacowanie skali i terminów zjawiska.

Gatunki migrujące przez Bałtyk to karlik większy, borowiec wielki i mroczak posrebrzany. Co roku latają na tereny rozrodcze do Skandynawii. Każdy gatunek nietoperza różni się częstotliwością na jakiej nadaje – analizując cyfrowy zapis dźwięku (sonogram) u poszczególnych gatunków można dostrzec różnice w kształtach oraz tonach. Chociaż nie da się w ten sposób określić liczby przelatujących nietoperzy, to na pewno badanie detektorami dostarczy informacji o liczbie przelotów i ważności szlaku migracji przez sam środek Morza Bałtyckiego.

Detektory zostaną rozmieszczone w trzech lokalizacjach: na lądzie – latarnie morskie w Krynicy Morskiej i na Helu; oraz na morzu, na platformie Baltic Beta należącej do przedsiębiorstwa LOTOS Petrobaltic. Dlaczego tam? To miejsce, usytuowane 70 km od Rozewia, jest najdalej wysuniętym stałym punktem w polskiej części Morza Bałtyckiego. Stanowi potencjalny drogowskaz, a może i miejsce odpoczynku nie tylko dla migrujących nietoperzy:

– Zdjęcia nietoperzy czy ptaków odwiedzających platformę Lotos Petrobaltic na przestrzeni lat, przekazywane przez samych pracowników były zresztą inspiracją do zbadania tego zjawiska – wspomina mgr Konrad Bidziński, chiropterolog, doktorant Katedry Ekologii i Zoologii Kręgowców Uniwersytetu Gdańskiego. – Chociaż nietoperz jest sprawnym lotnikiem i przelot bez przystanków nie stanowi dla niego problemu, wiadomo że zwierzęta te chętnie wykorzystują rożne konstrukcje na morzu jako kryjówki, przystanki lub znaki orientacyjne.

Badacze mają nadzieję, że projekt zaowocuje publikacją naukową i stanie się cennym źródłem informacji dla innych naukowców. Ma on też aspekt gospodarczy: pomoże w analizach środowiskowych na potrzeby budowy morskich farm wiatrowych, mogących potencjalnie oddziaływać na nietoperze.

Fot. Konrad Bidziński