Rada Miasta Gdyni przyznaje co roku dofinansowanie na renowację historycznych obiektów miasta. W ubiegłym roku była to rekordowa kwota 1.600.000 zł. Dzięki temu w 2020 r. przeprowadzono prace przy 21 budynkach i jednym pomniku. Prezentujemy je wszystkie.

Prace te pozwalają nie tylko poprawić stan techniczny i estetyczny naszych młodych zabytków, ale również umożliwiły dokonanie interesujących odkryć dotyczących pierwotnego wystroju budynków z lat 30. XX w. Tak było w przypadku budynku Sądu Rejonowego w Gdyni przy placu Konstytucji 5.

Gmach powstał w 1936 r. według projektu architektów Zbigniewa Karpińskiego, Tadeusza Sieczkowskiego i Romana Sołtyńskiego, którzy wygrali ogólnopolski konkurs architektoniczny. Budynek charakteryzuje się monumentalną bryłą, z główną bryłą z centralnym prostopadłościanem i dwoma skrzydłami poprowadzonymi po łukach. Jest znakomitym przykładem modernizmu, a jego wartość podnosi zachowany prawie kompletny wystrój i wyposażenie wnętrz, które niestety utraciło z czasem swoje walory na skutek zużycia i doraźnych remontów.

W 2020 r. przeprowadzono prace przy renowacji posadzki holu na piętrze i na klatce schodowej oraz filarów. W ramach konserwacji naprawiono oryginalne posadzki z lastryka w holach i na klatkach schodowych, a także poddano odrestaurowaniu wykończenie balustrad i filarów, które były zamalowane kilkoma warstwami farby.

Willa przy ul. Korzeniowskiego 25A powstała w latach 1936-37 i jest wpisana indywidualnie do wojewódzkiego rejestru zabytków, jako wybitny w skali Polski przykład willi z lat 30. XX w. W latach powojennych zostały w nim umieszczone m.in. mieszkania komunalne i przez lata ulegał stopniowej degradacji.

Charakterystyczną cechą budynku są elewacje obłożone żółtymi, ceramicznymi płytkami. W latach 30. XX w. ten materiał wykończeniowy był bardzo ceniony, ale nie stosowano go zbyt często. W Gdyni takimi płytkami wykończono tylko dwie kamienice i trzy wille.

Po długich poszukiwaniach właścicielowi budynku udało się znaleźć cegielnię, która wykonała na zamówienie płytki na wzór oryginalnych, w kolorach żółtym i brązowym (na cokół).

Swoją historię ma pomnik Ofiar I Wojny Światowej. Ten nieco zapomniany i stojący na uboczu obiekt to najstarszy pomnik na terenie Gdyni. Jego powstanie datowane jest na 1921 r., a inicjatorem budowy było Bractwo Najświętszego Serca Marii. Pomnik upamiętnia mieszkańców Chyloni i okolic, którzy zginęli w toku działań wojennych na froncie wschodnim i zachodnim w latach 1914-1920.  

Dzięki konserwacji została przywrócona jego stabilność oraz walory estetyczne, m.in. poprzez wymianę najbardziej zniszczonych stopni na inne oryginalne, zakopane w obrębie trawnika, oczyszczenie i wypolerowanie tablic, dezynfekcję całej powierzchni pomnika, uzupełnienie pęknięć na figurze i podstawie zaprawą imitującą sztuczny kamień. Na sercu Chrystusa odkryto pozostałości złotej farby, które zdecydowano się odtworzyć.

Prace konserwatorskie przy pomniku zostały wykonane przez Agatę Bortkiewicz oraz Andrzeja Saweckiego z Polskich Pracowni Konserwacji Zabytków, pod nadzorem konserwator Kamili Ślefarskiej. To zespół, który na swoim koncie ma m.in. renowację w Dworze Artusa, palmiarni oraz przywrócenie blasku fontannie Neptuna i samemu Neptunowi.
Po omówieniu kilku wybranych przykładów prac przy zabytkach Gdyni, przedstawiamy razem wszystkie te obiekty.

Fot. Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków w Gdyni